مثل دُم اسب
يكشنبه, ۴ آذر ۱۳۹۷، ۰۲:۱۰ ق.ظ
فرض کنید کسی عاشق آب و هوای گیلان و شمال باشه، روز و شبای پر از بارون و تگرگ و زندگی نم‌دار. خب همین آدم آرزو می‌کنه دانشگاه شمال قبول بشه و بتونه تو همیچین هوایی نفس بکشه. اما نهایتا دانشگاه اهواز قبول بشه. غمگین میشه مگه نه؟
اگه بگم غریب دو هفته ست آب و هوای اهواز از شمال بهتره چی میگید؟ شرجی نیست، خنکه و نه سرد، یه بند هم داره بارون میاد. هیچ فکر کردید گاهی اشتباه آرزو می‌کنیم؟ ما باید از خدا آب و هوای خوب و بارونی بخوایم نه گیلان و شمال و مازندران و الخ. چرا ما واسه خدا تعیین تکلیف می‌کنیم آخه؟
? how dare we are