دقیقا کجایی؟
سه شنبه, ۲۰ آذر ۱۳۹۷، ۱۰:۲۴ ب.ظ
یک نفر باید باشد که اینطور وقتها با او تماس بگیرید و همه احساس غم و رخوت را بریزید در صدایتان و به او بگویید حالم گرفته، حوصله ندارم، نمیدونم چمه، یجوریم. یک نفر بخصوص. من نمیدانم آن یک نفر دقیقا کیست. به تعداد آدمها احتمالا متفاوت است. اما ویژگی بارزش احتمالا این است که شما برایش مهم باشید، از شنیدن صدایتان خوشنود باشد، وقت برای شما داشته باشد و در یک کلام شما را دوست بدارد. باید همچین آدمی را پیدا کنید. نگذارید کار به جاهای باریک بکشد. وقتی خوشحالید و سرحال دنبالش بگردید. وقتی به نظر میرسد هنوز به او نیازی ندارید، شبیه کودکانی که به دنبال مادرشان سرگردانند دنبال آن نفر بگردید. یک لحظه از جستن باز نایستید. چشم بگردانید، گوش تیز کنید، حرکت کنید. ننشینید، آرام نگیرید.
پیدایش که کردید، وقتی چیزی از او جدا شد و آمد بر شما نشست، روزهای سخت و آسان فرقی نمیکند، همیشه به او نیازمندید. بعد از آن روزها بدون او سخت میشود، با او آسان. با او اگر گریه کنید، هزاربار از خنده بدون او خوشتر است. پیدایش که کردید میفهمید تا بهحال هرچه خوشی سراب بود، خوشی همه اوست و او تمام تسکین است. بعدش آرام بگیرید، زندگی کنید. خوش بحالتان!
+ آه ای تنهاییِ مکروه...