مدتهاست قصد نوشتن این سری پستها را دارم. حالا فرجه امتحانات به کمکم آمدند. امتحانات همیشه انگیزهای برای انجام کارهای متفرقهاند! نمیتوان انکار کرد که نوشتن چقدر حال آدم را خوب میکند. این همان جمله کلیدیای است که زیر عنوان وبلاگم نوشتهام. "نوشتن جایگزین خوبی برای گریه است". فواید دیگر نوشتن هم البته مَد نظر من هستند. مثلا بهتر فکر کردن به موضوع یا رهایی ذهن از آن. در هر صورت من بالاخره تصمیم گرفتم درباره چیز مهم و خصوصی که زندگی مرا به شدت متاثر کرد، بنویسم. این کار، علاوه بر هیجان و لذت عجیبی که دارد، کمی آدم را مردد میکند. درهرحال نوشتن از خصوصیترین مسائل زندگی فردی و خانوادگی کاری نیست که آدم هر روز به سادگی انجام دهد. اما من تصمیمم را گرفتهام.
روی پستها رمز میگذارم و البته به این معنی نیست که نمیتوانید بخوانید. اگر مایل بودید بخوانید همینجا بگویید، با کمال میل رمز را به شما میدهم مگر در شرایط خاص. البته که خوشحال میشوم نظرتان را از هر جهت بخوانم. چه درباره حوادثی که قرار است دربارهشان بنویسم، چه درباره قلم من.