پُک: اینم هزار و یکمین بار

هزار بار پیش اومده که به خودم گفتم دیگه واقعا امشب صبح نمیشه این دفعه حتما دق می‌کنم.

+ به شکل احمقانه‌ای زندگیم مزه آدم‌های بی‌خود و بی‌خیال و بی‌هدف رو میده در حالی که واقعا نیستم. گمان کنم فقط بیمارم، البته که جسم نه.

+ پُک: پست کوتاه.

پُک: نوشابه

- تو چطور بابایی هستی که نمی‌دونی دخترت نوشابه نمی‌خوره؟

پُک: someplace to go

   

   مثلا میشه با ره‌ش رفت تهران...

+ پُک، پست کوتاه.

پُک: my angle

خدایا چی شد که این فرشته رو واسه من فرستادی؟ کدوم کار خوبم؟ بگو باز انجامش بدم خب.

:)

پُک: کتاب یا فیلم، مسئله این است

یکی از بزرگ‌ترین حماقت‌های زندگیم این بود که جو گیر شدم و سریال جنگ و صلح رو دیدم جای اینکه کتابش رو بخونم!

پُک: اصطحکاک زندگی

انقدر سوتفاهم درست نکنیم واسه همدیگه.

مرسی. اه.

پُک: شهرآورد قرمز و آبی

این اصلا عجیب نیست که یک نفر از خوزستان تا تهران برود برای دیدن یک مسابقه فوتبال نود دقیقه‌ای. این کار را خیلی‌ها می‌کنند. البته علاقه آدم‌ها متفاوت است. من این کار را همیشه برای نمایشگاه کتاب انجام می‌دهم و اتفاقا خیلی‌ها هم سرزنشم می‌کنند همان‌طور که من حالا دارم خیلی‌ها را سرزنش می‌کنم!

پُک: یکی که یکی از اینا واسه دخترم بسازه

😌

پُک: قانونمندی

تاکسی بیسیم گرفتم. حس می‌کردم دیرم شده. به راننده هم گفتم عجله دارم. چراغ قرمز بود. هیچ کس رد نشد با اینکه صبح بود و خلوت. احساس متضادی داشتم. هم دیرم بود هم کیف کردم. قانونمندی به آدم آرامش می‌دهد.

پُک: بلیط نیم‌بهای سینما

اگرچه خالی بودن چهارشنبه‌ها در برنامه درسی ترم قبلم، برگشتن به خانه را راحت‌تر می‌کرد؛ اما خالی بودن سه‌شنبه‌های این ترم هم خوب است. مخصوصا که حالا دیگر به اهواز به چشم یکی از تعلقاتم نگاه می‌کنم. می‌توانم تنهایی بروم سینما یا کلاس سوارکاری‌ام را بیاندازم توی هفته.

پُک: تکیه‌گاه آدم‌ها باشید.

از زیر بار آدم‌هایی که جز شما کسی را ندارند شانه خالی نکنید.

پُک: #اهواز_هوا_ندارد

شلوارمو اهواز شستم انداختم رو بند تو بالکن. الان پوشیدم یه گوشه‌اش رو میکشم و ول می‌کنم ازش گرد و خاک بلند میشه...

پُک: مرورِ چیزهای شیرین

دیدید گاهی در فیلم یا سریال خاصی می‌گوییم "این قسمت‌شو خیلی دوست داشتم"، این هم بخش مورد علاقه من است.

پُک: حر‌ف‌های عامیانه مورد توجه نویسنده

- چرا این ایجوریه؟ بزنیش تو سر یکی میمیره.

:)

+ توصیف کیویِ سلف، به لهجه اصفاهانی ^_^

پُک: ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد

می‌خواستم درباره سرما بنویسم اما فعلا آن را بیخیال. بار دوم است اهواز زلزله می‌آید. از خواب پریدم و همه جا می‌لرزید. اگر مردم برایم فاتحه بخوانید و بگویید خدا او را ببخشاید. البته شما هم مرا ببخشید!

پُک: وقتی درست نمی‌دانم چه مرگم است:(

اونی که هندزفری می‌ذاره تو گوشش ولی آهنگ گوش نمیده و اونی که در تاریک‌ترین قسمت حیاط ساندویچش رو میخوره، خیلی حالش بده. خیلی...

+ پُک: پست کوتاه.

پُک: #آتش_بدون_دود

و امتداد زمان برای ما چقدر طولانی ست که نه آغازی دارد و نه پایانی...

پُک: بیا تا گل برافشانیم و بریم لب کارون قدم بزنیم

خلاصه که پاشو زودی بیا تا خودم تنها نرفتم. میگن تنها خیلی خطر داره!

پُک: وقتی در سفر لبخند می‌زنم

چند می‌خری خرمالوهای دلم را؟

کتاب‌فروشی جمکران.

+ محتوای خاصی نداشت، فقط اسمش قشنگ بود.

+ پُک : پست کوتاه.

+ همه جا را تعطیل می‌کنم و فقط اینجا می‌نویسم.