من دختری بهمن ماهیام. دانشجوی دامپزشکی در دانشگاه شهید چمران اهواز. از نُه سالگی کتاب خواندن معتادم کرد. عاشق بوی کاغذ تازه، صدای ورق زدن کتاب و حاشیه نویسی. از همان اوایل هم مینوشتم، دفترچه خاطراتی که از هشت سالگی نوشته شده باشد خیلی دلنشین است و دفتر انشاهایی پر از نمره بیست. یک روز بیتی از حافظ در برنامه مشاعره، مبتلای شعرم کرد. بعدش کم کم دیدم دارم شعر میگویم. نمیگویم شاعر شدم، ولی در هوای شعر مست میشوم. علاقه به عکاسی هم یادگاریِ دوستی کهنه است که شد بخشی از دنیای من. حالا با دوربین Canon عزیزم سروکله میزنم، حالا حالاها باید آموخت. خوشنویسی با استاد شاعر و خوشذوق اگرچه خیلی خوش خطم نکرد، اما صدای کشیده شدن نی روی کاغذ هم شد از علایق من. من همیشه بلاگر هستم چون نوشتن جایگزین خوبی برای گریه است...
توصیهها:
دنبال آرشیو یک مجله باشید. یک کلکسیون نُقلی داشته باشید. در حین شنا گریه کنید. برای اسبها درد و دل کنید. یک گلدان گل داشته باشید. چیزی ببافید. برای اشیا اسم بگذارید و با آنها حرف بزنید. مرتب باشید. Pen Pal داشته باشید. بیشتر وقتها لبخند بزنید. هرگز تقلب نکنید. یک عموی شهید داشته باشید. به اسراف خیلی حساس باشید. همیشه از روی خط عابر پیاده رد شوید. چیزهای گران بخرید اما بیشتر و بهتر استفاده کنید. کنجِ تنهایی داشته باشید. غصه بیفایده نخورید. با چیزهای تغییرناپذیر کنار بیاید. با بچهها دوست باشید. اینستاگرام نداشته باشید😂